- තාක්‍ෂණය, මූල්‍ය සහ නිෂ්පාදන කර්මාන්ත වැනි අංශවල කාන්තා නියෝජනය ප්‍රමාණවත් නැහැ
- අධ්‍යාපනයේ සැලකිය යුතු ප්‍රගතියක් තිබියදීත්, ව්‍යාපාරික නායකත්වයේ සහ තීරණ ගැනීමේ තනතුරුවල කාන්තාවන් සිටීම අසමාන ලෙස අඩු මට්ටමක
- කාන්තාවන් තීරණ ගැනීමෙන් බැහැර කිරීම ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා සහ විභවයන් නොසලකා හරින ප්‍රතිපත්ති, ව්‍යාපාරික ආකෘතීන් සහ භාවිතයන් වෙත යොමු කරන අනතුරු ඇඟවීම්
- ශ්‍රී ලංකාව සෑම පසුබිමකම සිටින කාන්තාවන්ට ඇතුළත් කර ගැනීම සහතික කිරීම සඳහා ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ වඩාත් ප්‍රගතිශීලී කතිකාවක් අනුගමනය කළ යුතුයි
ආර්ථික වර්ධනය සඳහා උපායමාර්ගික අවශ්‍යතාවයක් ලෙස ශ්‍රී ලංකාව ව්‍යාපාර සහ තීරණ ගැනීමේ භූමිකාවන්හි කාන්තා සහභාගිත්වයට ප්‍රමුඛත්වය දිය යුතු බව අග්‍රාමාත්‍ය ආචාර්ය හරිනි අමරසූරිය පැවසුවාය.
තාක්‍ෂණය, මූල්‍ය සහ නිෂ්පාදන වැනි ක්ෂේත්‍රවල කාන්තාවන් දිගින් දිගටම අඩුවෙන් නියෝජනය වන අතර එහිදී ඔවුන්ට අවස්ථාව ලැබුණහොත් ඔවුන්ට සැලකිය යුතු දායකත්වයක් ලබා දිය හැකි බව ද අග්‍රාමාත්‍යවරිය පෙන්වා දුන්නා ය.
අග්‍රාමාත්‍යවරිය මේ බව අවධාරණය කළේ පසුගියදා පැවති WCIC ප්‍රතිභාභිෂේකා – කාන්තා ව්‍යවසායක සම්මාන 2024 (WCIC Prathibhabhisheka – Women Entrepreneur Awards 2024) උත්සවය අමතමිනි.
මෙහිදී අග්‍රාමාත්‍යවරිය මෙසේ ද පැවසුවා ය.
“අධ්‍යාපනයේ සැලකිය යුතු ප්‍රගතියක් තිබියදීත්, වැඩිවන විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රවේශය සහ කාන්තාවන් අතර ඉහළ අධ්‍යාපනික ප්‍රගතියක් තිබියදීත්, ව්‍යාපාරික නායකත්වයේ සහ තීරණ ගැනීමේ තනතුරුවලට කාන්තාවන්ගේ පැමිණීම අසමාන ලෙස අඩු මට්ටමකයි පවතින්නේ. ජාත්‍යන්තර කම්කරු සංවිධානයේ (ILO) 2019 වාර්තාවකට අනුව, ශ්‍රී ලාංකික කාන්තාවන්ගෙන් සියයට 12ක් පමණක් විධිමත් තීරණ ගැනීමේ භූමිකාවන් දරන බව සොයාගෙන තිබෙනවා. එය ඔවුන්ගේ අධ්‍යාපනික ජයග්‍රහණවලට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් තත්ත්වයක්.
“ව්‍යාපාර සහ නායකත්වය තුළ කාන්තා කටහඬ සහ ඉදිරි දර්ශන සහතික කිරීමේ තීරණාත්මක වැදගත්කම පිළිබඳව අප මෙනෙහි කළ යුතුයි. කර්මාන්ත සහ ප්‍රජාවන් එක හා සමානව පරිවර්තනය කළ හැකි අද්විතීය තීක්ෂ්ණ බුද්ධිය සහ විසඳුම් කාන්තාවන් විසින් ගෙන එන බැවින් ඔවුන්ගේ මැදිහත්වීම ආර්ථික වර්ධනය සහ තිරසාර සංවර්ධනය සඳහා මූලික වෙනවා” යැයි ද අග්‍රාමාත්‍යවරිය වැඩි දුරටත් පෙන්වා දුන්නා ය.
කාන්තාවන් තීරණ ගැනීමෙන් බැහැර කිරීම ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතා සහ විභවයන් නොසලකා හරින ප්‍රතිපත්ති, ව්‍යාපාර ආකෘති සහ භාවිතයන් ඇති කිරීමට හේතු වන බවට ආචාර්ය හරිනි අනතුරු ඇඟවූවා ය.
නායකත්වයේ කාන්තාවන් නොමැතිකම බොහෝ විට කාන්තාවන්ට අසමාන ලෙස බලපාන අභියෝග වන නම්‍යශීලී වැඩ විධිවිධාන, සමාන වැටුප් සහ සේවා ස්ථානවල ආරක්ෂාව වැනි තීරණාත්මක කරුණු කෙරෙහි අවධානය යොමු නොකිරීමට හේතු වේ.
නාගරික මධ්‍යස්ථානවල හෝ ග්‍රාමීය ප්‍රදේශවල, ආයතනික කාර්යාලවල හෝ දේශපාලන අවකාශයන්හි, නිවාසවල, පාසල්වල සහ ප්‍රජාවන්හි යන සෑම පසුබිමකම කාන්තාවන් ඇතුළත් කර ගැනීම සහතික කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාව ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ වඩාත් ප්‍රගතිශීලී කතිකාවක් අනුගමනය කළ යුතු බව ආචාර්ය හරිනි තවදුරටත් අවධාරණය කළාය.
“සියලුම කාන්තාවන්ට ඔවුන් කොතැනක සිටියත් ඔවුන් කරන ඕනෑම දෙයකදී දියුණු වීමට සහ අගය කිරීමට අවස්ථාව ඇති බව සහතික කිරීම සඳහා රජයේ, පෞද්ගලික අංශයේ සහ සිවිල් සමාජයෙන් නිරන්තර උත්සාහයක් සහ කැපවීමක් අවශ්‍ය වන සාමූහික වගකීමක්” ඇය පැවසුවාය.
ජාත්‍යන්තර කම්කරු සංවිධානය විසින් කරන ලද නවතම පර්යේෂණවලින් පෙනී යන්නේ මෑත වසරවලදී ශ්‍රී ලංකාවේ කාන්තා ආර්ථික දායකත්වය ආසන්න වශයෙන් සියයට 30 දක්වා පහත වැටී ඇති බවයි. අග්‍රාමාත්‍යවරය පෙන්වා දුන්නේ මෙම සංඛ්‍යාව මූලික වශයෙන් වැටුප් සහිත ශ්‍රමය පිළිබිඹු කරන අතර, වැටුප් නොලබන සහ රැකවරණ කටයුතු තුළින් කාන්තාවන්ගේ සැලකිය යුතු දායකත්වය නොසලකා හරින බවයි. බොහෝ විට ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය භූමිකාවන් ලෙස සැලකෙන මෙම වගකීම් අවතක්සේරු කර ඇති බව ඇය පැවසුවාය.
“කාන්තාවන් කිසියම් පන්තියකින් පැමිණ ආධාර වරප්‍රසාද ලැබුව ද, සෑම දෙයක් ම සුමටව සිදු වන බවට සහතික කිරීමේ වගකීම තවමත් ඔවුන් මත තිබෙනවා. මෙම වගකීම්වල ද්විත්ව බර නිසා ඔවුන්ගේ පංතිය, කුලය, ආගම, භූගෝලය හෝ වෙනත් සාධක නොසලකා කාන්තාවන්ට විශාල පීඩනයක් ඇති කරයි”ඇය සඳහන් කළාය.
කාන්තාවන් තවමත් ගෘහ වගකීම් සමඟ වෘත්තීය සමතුලිත කිරීමට අපේක්ෂා කරන අතර, බොහෝ විට ආතතිය සහ සීමිත වෘත්තීය ප්‍රගතිය පිළිබඳ අවස්ථා වලට තුඩු දෙන යථාර්ථවාදී නොවන ද්විත්ව බරක් ද දරා සිටී.
“කාන්තා ශ්‍රමය ආර්ථිකය තුළ බොහෝ දුරට ප්‍රදර්ශනය වන්නේ නැහැ. දැරිය හැකි ළමා රැකවරණයක් නොමැතිකම, නම්‍යශීලී වැඩ විධිවිධාන සහ සමාජ සම්මතයන් ප්‍රාථමික රැකවරණ සපයන්නන් ලෙස කාන්තාවන් ස්ථානගත කිරීම නිසා ශ්‍රම බලකායට පූර්ණ ලෙස සහභාගී වීමේ හැකියාව තවදුරටත් සීමා කරනවා” යැයි අග්‍රාමාත්‍යවරිය පෙන්වා දුන්නා ය.
කාන්තාවන්ට ආර්ථිකයට අර්ථවත් ලෙස දායක විය හැකි සාධාරණ පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා ඉලක්කගත ප්‍රතිපත්ති සහ සේවා ස්ථාන ප්‍රතිසංස්කරණ ඉල්ලා සිටිමින් ආචාර්ය අමරසූරිය මෙම අභියෝගවලට මුහුණ දීම සඳහා පද්ධතිමය වෙනස්කම්වල අවශ්‍යතාව යළිත් අවධාරණය කළාය.
