ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලනයක් තුළ, ජනතා වරම දිනාගත් තැනැත්තකුට, නැවැත්විය නොහැකි අන්ත බලවේගයක් බවට පත්විය හැකි ආකාරය එක්සත් ජනපදයේ ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් ලොවට පෙන්වාදෙමින් සිටී. ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුවේ විවේචකයන් රජයේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය නිතර නිතර සමච්චලයට ලක්කරන්නේ, මෙය හිටපු ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියේ ලක්ෂණ සහිත, එහි දිගුවක් ලෙස හඳුන්වාදෙමිනි.
ප්‍රධාන විවේචනය වන්නේ, මැතිවරණයට පෙර පොරොන්දු වූ පරිදි රැඩිකල් වෙනසක් සිදුකරනවා වෙනුවට, හිටපු ජනාධිපතිවරයා සාකච්ඡා කළ අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදලේ(IMF) බෙහෙත් වට්ටෝරුම අනුගමනය කරන බවයි. IMF ගිවිසුම පිළිබඳව නැවත සාකච්ඡා කිරීමට, මැතිවරණ ව්‍යාපාරයේදී ජාතික ජන බලවේගයේ කථිකයන් පොරොන්දු වූ නමුත් එය සිදුකර ඇත්තේ සීමිත ආකාරයෙන් වන අතර, එම ප්‍රකාශ හැර, විවේචකයන්ට ඉදිරිපත් කිරීමට වෙනත් විකල්ප නොමැත.
ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුව හිටපු ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ආදර්ශය අනුගමනය කරන තවත් ක්ෂේත්‍රයක් ද තිබේ. අගමැති සහ ජනාධිපති යන දෙඅංශයෙන්ම රනිල් වික්‍රමසිංහ සිය ධුර කාලය තුළ සැහැල්ලු ස්පර්ශයකින් පාලනය කළේය. ඔහු රටේ ජනතාව බියගැන්වීමට රාජ්‍යයේ බලය භාවිත කළේ නැත. ඒ වෙනුවට, පශ්චාත් අරගල කාලය තුළ ඔහු වීදි විරෝධතාවලට ඉඩනොදුන් අතර එවැනි විරෝධතාවල නියැලුණු අය අත්අඩංගුවට ගෙන රඳවා තබාගත්තේය. ඒ සමඟම රාජ්‍ය බලය අවම වශයෙන් භාවිත කිරීමෙන් ඔහු අස්ථාවර සමාජයකට ස්ථාවරත්වයක් ගෙන ආවේය. වික්‍රමසිංහ පාලනයෙන් පසු පැමිණි ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුව සම්බන්ධයෙන් ද එම සැහැල්ලු ස්පර්ශයක් සහිත රීතිය සත්‍ය වේ. වෙනස නම්, ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකට ජනාධිපති වික්‍රමසිංහට බලයේ අවසාන කාලය තුළ නොතිබූ මැතිවරණ ජනවරමක් ඇති අතර, ජනාධිපති ට්‍රම්ප් මෙන් ඔහුගේ බලය සම්පූර්ණයෙන්ම භාවිත කළ හැකි නමුත් එසේ නොකිරීමට තීරණය කර තිබීමයි.
එකක් පසුපස එකක් ලෙස පැවැති ජාතික මැතිවරණ දෙකක දී, ජාතික ජන බලවේගය රටේ ජනතා වරම ලබාගත් අතර, විශේෂයෙන් දෙවැනි මැතිවරණය වූ, පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී, ඔවුහු අතිමහත් 2/3 ක බහුතර ආසන සංඛ්‍යාවක් දිනාගත්හ. මෙම ජනවරම සමඟ, සෙනෙට් සභාවේ සහ නියෝජිත මන්ත්‍රී මණ්ඩලයේ බහුතර බලය දිනාගත් ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් යටතේ අද එක්සත් ජනපදයේ දක්නට ලැබෙන ‘කම්පන සහ විස්මිත’ උපක්‍රම ඔවුන්ට අනුගමනය කළ හැකිව තිබිණි. එක්සත් ජනපද ජනාධිපතිවරයා නතර කළ නොහැකි බලවේගයක් බවට පත්ව ඇති අතර, රට තුළ සහ විදේශ සබඳතා සම්බන්ධයෙන්, සමහර විට ආපසු හැරවිය නොහැකි ලෙස නාටකාකාර වෙනස්කම් සිදුකිරීමට ඔහුගේ බලතල භාවිත කරයි. ඔහුට අවශ්‍ය වන්නේ, ලෝකයේ ධනවත්ම මිනිසා වන එලොන් මස්ක්ගේ සහාය ඇතිව, එක්සත් ජනපදය හැකි තරම් ශක්තිමත්, ආරක්ෂිත සහ සමෘද්ධිමත් කිරීමට ය. මෙම යුගලය ඕනෑම වියදමක් දරා එය සිදුකරන බව පෙනෙන අතර, ඔවුන්ගේ ඉදිරියට යෑම නතර කළ නොහැකි බව පෙනේ.
අධික බලය
ලෝකයේ බොහෝ කලාපවල, විශේෂයෙන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටවල, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයේ ආදර්ශයක් ලෙස අමරිකා එක්සත් ජනපදය අගය කර ඇත. රජයේ එක් ශාඛාවක් අනෙක් ශාඛාවල බලය සීමාකරන ‘සංවරණ සහ තුලන’ ක්‍රමය සහ ‘බලතල වෙන්කිරීම’ යන සංකල්ප එක්සත් ජනපදයේ ඉහළම ස්ථානයට ළඟා වී ඇති බව පෙනෙන්නට තිබිණි. එහෙත් ජනාධිපති ට්‍රම්ප්ගේ ජනප්‍රියතාව සහ ඔහුගේ අදහස්වල නිවැරදිභාවය මෙන්ම එලොන් මස්ක්ගේ විශ්වාසය හේතුවෙන් මෙම ක්‍රමය අවම වශයෙන් වර්තමානයේ ක්‍රියාත්මක වන බවක් නොපෙනේ. ජනතා වරම ලබාගන්නා දේශපාලන නායකයන්ට ලැබිය හැකි අසීමාන්තික බලය වර්තමානයේ එක්සත් ජනපදයේ වඩාත් හොඳින් දැකිය හැකිය. ට්‍රම්ප් පරිපාලනය ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වරම සම්පූර්ණයෙන් භාවිත කරමින් සිටියි. කෙසේවෙතත් පැහැදිලිතාවක් නොමැත්තේ, එය කොපමණ කාලයකටද යන්නයි. ඔවුන්ට රට තුළ ශක්තිමත් මහජන සහයෝගයක් ඇත. එහෙත් ගැටලුව වන්නේ, ඔවුන් ඉතා ශක්තිමත් විරෝධයක් ද ජනනය කරන අතර, එය එක්සත් ජනපදය එක්සත් කිරීමට වඩා බෙදීමට ලක්කිරීමයි.
වෙනස් ලෙස සිතන, සමාජයේ සෑම තරාතිරමකම ඔවුන්ගෙන් බොහෝදෙනෙක් සිටින, එක්සත් ජනපදයේ ජනයාට ඇති අභියෝගය නම්, එක්සත් ජනපදය මුහුණදෙන ගැටළුවලට නිවැරදි පිළිතුරු තමා සතුව ඇති බවට ජනාධිපති ට්‍රම්ප්ගේ විශ්වාසය තහවුරු කරගැනීමයි. එය ඇමරිකානු ඡන්දදායකයන්ගෙන් බහුතරයක් දැනට ඔහු කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමට ජනාධිපති ට්‍රම්ප්ගේ විශ්වාසය ඉවහල් වී ඇත. එක්සත් ජනපදය ශක්තිමත්, ආරක්ෂිත සහ සමෘද්ධිමත් කිරීම සඳහා ජනාධිපති ට්‍රම්ප් සහ ඔහුගේ කණ්ඩායම ගෙන ඇති තීරණ අතරට, සමාජයේ වඩාත් අවාසි සහගත අංශ ආරක්ෂා කිරීම සඳහා පිහිටුවන ලද පාරිභෝගික මූල්‍ය ආරක්ෂණ කාර්යාංශය (CFPB), රෝග පාලන හා වැළැක්වීමේ මධ්‍යස්ථාන (CDC) සහ ආහාර හා ඖෂධ පරිපාලනය (FDA) වැනි රජයේ ආයතන අහෝසි කිරීම සහ ඒවායේ සේවකයන් සේවයෙන් පහකිරීම ඇතුළත් වේ. එම ඉලක්ක අතරට අන්තර්ජාතික සංවර්ධනය සඳහා වූ එක්සත් ජනපද ඒජන්සියද (USAID) ඇතුළත් වන අතර, එය ශ්‍රී ලංකාවට සහ ලෝකයේ තවත් බොහෝ අවාසි සහගත ප්‍රදේශවලට බැරෑරුම් ප්‍රතිවිපාක ඇති කරදී තිබේ.
විදේශ සම්පත් දෙපාර්තමේන්තුවෙන් ලබාගත් දත්තවලින් හෙළිවන්නේ, 2019 සිට USAID ආයතනය ශ්‍රී ලංකා රජයේ ව්‍යාපෘති සඳහා රුපියල් බිලියන 31ක මූල්‍ය පහසුකම් ලබා දී ඇති බවයි. මෙය විවිධ ජනාධිපතිවරුන් සහ දේශපාලන පක්ෂ යටතේ සිදුකර ඇත. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන පාලනය විසින් 2019 දී අමෙරිකානු ඩොලර් මිලියන 20.4ක ව්‍යාපෘති අත්සන් කරන ලදී. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පාලන කාලය තුළ ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන 41.9 ක් ද, රනිල් වික්‍රමසිංහ පාලන කාලය තුළ ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන 26 ක් ද, අනුර කුමාර දිසානායක පාලන කාලය තුළ මේ දක්වා ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන 18.1 ක් ද වෙනුවෙන් ගිවිසුම් අත්සන් කර ඇත. අරමුදල් අත්හිටුවන අවස්ථාවේ දී, අධිකරණ අමාත්‍යාංශය, මුදල් අමාත්‍යාංශය, පරිසර අමාත්‍යාංශය සහ බලශක්ති අමාත්‍යාංශය සමඟ ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මකව තිබිණි. මෙය ව්‍යාපාර සංවර්ධනය සඳහා පෞද්ගලික අංශයට සහ සමාජ සංවර්ධනය හා යහපාලන කටයුතු සඳහා රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවලට සංවරණ සහ තුලන පද්ධති මෙන්ම බලතල වෙන්කිරීම ඇතුළුව ලබාදෙන සහයෝගයට අමතරව වේ.
මධ්‍යස්ථ දේශපාලනය
USAID අරමුදල්වලින් ප්‍රතිලාභ ලැබූ ශ්‍රී ලංකාවේ පාර්ශ්වයන්ට ඇති අභියෝගය නම්, USAID අරමුදල්වලින් ඔවුන් ක්‍රියාත්මක කරමින් සිටි කටයුතු සඳහා විකල්ප මූල්‍ය ප්‍රභවයන් සොයාගැනීමයි. නීති පද්ධතිය වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා සහාය වීම වෙනුවෙන් අරමුදල් සැපැයීම, නඩු කළමනාකරණය වැඩිදියුණු කිරීම සඳහා අධිකරණ පද්ධතියට ඩිජිටල් තාක්‍ෂණය ලබාදීම, තොරතුරු තාක්ෂණ උපකරණ සැපයීම සහ විනිසුරුවන්, අධිකරණ කාර්ය මණ්ඩලය සහ ශ්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමයේ සාමාජිකයන් පුහුණු කිරීම මේ අතර විය. රජයේ දෙපාර්තමේන්තු සියලුම පුරවැසියන් ආවරණය වන ආකාරයෙන් තම සේවාවන් ලබාදීමේ වැදගත්කම පිළිබඳව දැනුවත් කිරීම සහ ආර්ථිකය ශක්තිමත් කිරීම සඳහා අන්තර්-වාර්ගික ව්‍යාපාර සහයෝගීතාවය වෙනුවෙන් අවස්ථා ලබාදීම ද එයට ඇතුළත් විය. USAID අරමුදල් පිළිබඳ වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටින රජයේ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ලේකම් කාර්යාලයට මේවා සඳහා විකල්ප අරමුදල් ප්‍රභවයන් සොයාගැනීමට සහ USAID අරමුදල් අහිමිවූවන්ට සහාය වීමට අවශ්‍ය වේ.
පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී ජනාධිපති ට්‍රම්ප් ලබාගත් ජනවරමට වඩා ආකර්ෂණීය ජනවරමක් ලබාගත්තද, ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකගේ ආණ්ඩුව ආර්ථිකය හෝ විදේශ සබඳතා සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ ගැටළු සමඟ කටයුතු කිරීමට දරන උත්සාහයන්හිදී වඩාත් මධ්‍යස්ථ වී ඇත. ව්‍යාපාරික ප්‍රජාව, දුගී ජනතාව, සිවිල් සමාජය හෝ බහුතර සහ සුළුතර ජනවාර්ගික හා ආගමික ප්‍රජාවන් වේවා, සමාජයේ සියලුම කොටස්වල අවශ්‍යතා සපුරාලීමට ජාතික ජන බලවේග පාලනය උත්සාහ කරයි. ඔවහු ජනතාවගේ අවශ්‍යතා ඔවුහු සතුව ඇති හිඟ ආර්ථික සම්පත් සමඟ සමතුලිත කිරීමට උත්සාහ කරති. මේ අවස්ථාවේ දී බහුතර ජනතාව මුහුණදෙන ආර්ථික දුෂ්කරතාවන්ට අනුරූප වන පරිදි, ඔවුන්ගේ තනතුරුවලින් ලැබෙන ප්‍රතිලාභ අනුව, ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුව තමන්ගේම සාමාජිකයන්ගෙන් කැපකිරීමක් සිදුකරන ලෙස ඉල්ලා තිබේ.
අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ ජනාධිපති ට්‍රම්ප්ගේ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ ජනාධිපති දිසානායකගේ පාලන විලාසයන් අතර වෙනස, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නායකයන්ට ගතහැකි විවිධ මාර්ග ඉස්මතු කර පෙන්වයි. ජනාධිපති ට්‍රම්ප් එක්සත් ජනපද විදේශ ප්‍රතිපත්තිය තීරණාත්මක ලෙස නැවත සකස් කිරීමට උත්සාහ කරමින්, සමස්ත රජයේ දෙපාර්තමේන්තු සහ සාම්ප්‍රදායික පාලන ව්‍යුහයන් ඉවත්කරයි. ජනාධිපති දිසානායක යටතේ ඇති ජාතික ජන බලවේග පාලනය ස්ථාවරත්වය පවත්වා ගනිමින් ආර්ථික අභියෝග සහ පාලන ගැටළු විසඳීමට පියවර ගනිමින් වඩාත් සමබර, සියල්ල ආවරණය වන මාර්ගයක් සොයමින් සිටී. අතීතයේ පැවැති දූෂණය සහ අපරාධකාරීත්වය වැනි කරුණුවලදී ඔවුහු දැඩිව කටයුතු කරති. එමගින්, සමාජය ධ්‍රැවීකරණය නොකර රජයකට තම ජනවරම භාවිත කළ හැකි ආකාරය සහ එමඟින් තිරසාර වෙනසක් සඳහා අවශ්‍ය එකඟතාව ලබාගත හැකි ආකාරය ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට සහ අන්තර්ජාතික ප්‍රජාවට පෙන්වාදෙන බැවින් ඔවුන්ට සහාය විය යුතුය.
