අන්තර්ජාතික ක්‍රිකට් පිටිය තුළ තරග 3 කින් සමන්විත තරගාවලියකට ජයග්‍රාහී ප්‍රෙව්ශයක් ලබා ගැනීමට නම් එම තරගාවලියේ පළමු තරගය ජය ගැනීම අත්‍යාවශ්‍ය කරුණකි. එසේ නොවුණහොත් එය පරාජිත කණ්ඩායමට නැවත තරගාවලියට ජයග්‍රාහී ප්‍රෙව්ශයක් ලබා ගැනීම අතිශය පීඩනකාරී තත්ත්වයක් එක් කරයි.
ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමද දැන් මුහුණ දී සිටින්නේ එවැනි පීඩන කාරී තත්ත්වයකටය. පාකිස්තානයට එරෙහිව පැවැත්වෙන තරග 3 කින් සමන්විත ක්‍රිකට් තරගාවලියේ ඉකුත් 11 වැනිදා රාවල්පිණ්ඩිහි දී පැවැති පළමු එක්දින තරගයෙන් සත්කාරක පිල හමුවේ ලකුණු 6 ක පරාජයක් ලබා තරගාවලිය 1-0 ක් ලෙස පසුපසින් සිටින ශ්‍රී ලංකාව, තව දුරටත් තරගාවලියේ අපරාජිතව රැදී සිටීමට නම් අද (14 දා) පැවැත්වෙන දෙවැනි තරගය ජය ගැනීම අනිවාර්ය වී තිබේ.
රාවල්පිණ්ඩිහි ‘පිණ්ඩි‘ ක්‍රීඩා පිටියේ පැවැති පළමු එක්දින තරගයේදී ලකුණු 300 ක ඉලක්කයක් ශ්‍රී ලංකාව හඹා ගිය නමුත්, අවසානයේ ශ්‍රී ලංකා නාමය ඉදිරියෙන් එම තරගයේ ප්‍රතිඵලය ලියැවුණේ ලකුණු 06 ක පරාජයක් ලෙසිනි. මෙම තරගය ආරම්භයේ සිටම වැඩි වාසි ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම සතු වුවද පිටියේ ගන්නා ලද යම් යම් දුර්වල තීරණ තීන්දු හේතුවෙන් පහසුවෙන් ලබා ගැනීමට තිබූ ජයග්‍රහණය අවාසනාවන්ත ලෙසින් ගිලිහී ගියේය.
මෙහිදී වඩාත්ම කැපී පෙනුණු අඩුපාඩුව බවට පත්වූයේ පන්දු රකින අවස්ථාවේදී ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමට තෙවැනි විනිසුරු ක්‍රමවේදය විමසීමේ අවස්ථාව හෙවත් විතීවී අවස්ථාව 11 වැනි පන්දුවාරය වන විටම දැවී අළුවී ගිය බැවිනි. එසේ සිදුවූයේ තරගයේ තුන්වැනි පන්දුවාරය ක්‍රියාත්මක කළ අසිත ප්‍රනාන්දු සයිම් ආයුබ්ට එරෙහිව ලබා ගත් විතීවී අවස්ථාවත් 11 වැනි පන්දුවාරයේදී ෆකාර් සමාන්ට එරෙහිව ජනිත් ලියනගේ විසින් ලබා ගත් විතීවී අවස්ථාවන් දෙකම ගිලිහී ගිය බැවිනි.
එම අවස්ථාවන් දෙකේදීම පන්දුව පතිතව තිබුණේ පා ඉන්නට එළියේ වූ බැවින් එහි වාසිය පාකිස්තානයට හිමිවූයේ ශ්‍රී ලංකාව සතුව තිබූ විනිසුරු තීරණය අභියෝගයට ලක් කිරීමේ අවස්ථාවන් දෙක අහිමිවීම පමණක් නොවේ. තරගයේ 24 වැනි පන්දුවාරය වන විට පාකිස්තානයේ ලකුණු පුවරුව සටහන් වූයේ කඩුලු 4 කට ලකුණු 95 ක් ලෙසිනි. එම අවස්ථාවේදී ඉතාමත් හොඳින් පන්දු යවමින් සිටි වනිදු හසරංග විසින් හුසේන් තලාත් වෙත යොමු කරන ලද පන්දුව කෙළින්ම පා ආවරණයේ වැදුණේ කිසිදු අවස්ථාවක් පිතිකරුවාට ඉතිරි නොවන පසුබිමකය. එහෙත් ඒ වන විට ප්‍රධාන විනිසුරු ලෙසින් කටයුතු කළ අසීෆ් යාකොබ් එය නොදැවී යෑමක් ලෙසින් සංඥා කළ ද පුණරූපණවලට අනුව එය නිසැක දැවී යෑමක් ලෙසින් සටහන් විය.
එම දුර්වල තීරණය ශ්‍රී ලංකාවට අභියෝගයට ලක් කිරීමට අවස්ථාවක් නොමැති කම කෙතරම් බලපෑවේද කිවහොත් නායක සල්මන් අගා සමග පස්වැනි කඩුල්ල වෙනුවෙන් ලකුණු 138 ක සම්බන්ධතාවක් ගොඩ නඟා ගැනීමට දායකත්වය දැක්වීමට තලාත්ට හැකියාව ලැබිණ. මෙය පාකිස්තානු කණ්ඩායම හිටපු අසීරුතාවයෙන් ගොඩ පැමිණි පළමු අවස්ථාව විය. මෙම සම්බන්ධතාව පෙරටු කොට ගෙන පාකිස්තානු කණ්ඩායමට නියමිත පන්දුවාර 50 අවසන් වන විට කඩුලු 5 කට ලකුණු 299 ක් රැස් කර ගැනීමට හැකියාව ලැබිණ. පන්දු රැකීමේදී වූ දුර්වලතාවද මෙම ලකුණු සංඛ්‍යාව ගොඩනංවා ගැනීමට රුකුළක් නොවූවා නොවේ.
ලකුණු හඹා යෑම ආරම්භයේදී කෝඩුකාරයෙකු වුවද කමිල් මිශාර පැතුම් නිස්සංකට විශිෂ්ඨ ආරම්භයක් ලබා දීමට සමත්වූවේය. ඒ ලකුණු 85 ක විශිෂ්ඨ ආරම්භයක් ලබා දෙමිනි. එම සම්බන්ධතාවත් ඊළඟ පන්දුවේදී කුසල් මෙන්ඩිස්වත් දවා ගත් හැරිස් රාවුෆ් තරගයේ සියුම් වාසියක් පාකිස්තානු කණ්ඩායම වෙත ලබාදීමට සමත්වූවේය. කෙසේ වෙතත් ලකුණු 90 වන විට ශ්‍රී ලංකා ඉනිමේ කඩුලු 3 ක් බිඳ වැටුණු නමුත්, 30 වැනි පන්දුවාරය අවසන් වන විට ශ්‍රී ලංකා ජයග්‍රහණයට අවශ්‍ය වූයේ පන්දු 120 කින් ලකුණු 121 ක් පමණි.
මෙවැනි තත්ත්වයක් තුළ පන්දුවට පහර දෙන කණ්ඩායම් එම තරගය ජයග්‍රහණයක් බවට පරිවර්තනය කර ගැනීම සුලභ තත්ත්වයක් වන අතර ශ්‍රී ලංකාවද අවසන් පන්දු 18 වන තෙක්ම පාකිස්තානයට සාපේක්ෂව සුළු වාසියක් සහිතව ඉදිරියෙන් රැදී සිටීමට සමත්වූවේය. පන්දුවට පහරදීමේදී මෙන්ම පන්දු යැවීමේදී ශ්‍රී ලංකාව තරගයේ වැඩි වාසි රඳවා තබා ගැනීමට සමත් වූ නමුත්, තරගයේ පාලනය කළ යුතු අවස්තාවන්වලදී තරගය ගිලිහී යෑම මෙම වේදනාත්මක පරාජයේ මූලාශ්‍රය බවට පත්විය.
මෙහි ප්‍රධානම හැරවුම් ලක්ෂය බවට පත්වූයේ ජනිත් ලියනගේ සහ නායක චරිත් අසලංක හොඳින් පන්දුවට පහර දෙමින් සිටියදී අනවශ්‍ය පහරක් එල්ල කිරීමට නායකයා පෙළැඹීමය. එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ ඔහු ස්ටම්ප් කිරීමකට හසුව දැවී යෑමයි. එය පාකිස්තානු කණ්ඩායමට නැවත ජයග්‍රාහී ප්‍රෙව්ශයට පිවිසීමට දැඩි පිටිවහලක් වුණු කඩුල්ලක් බවට පත්විය. එය එම අවස්ථාවේදී අනවශ්‍ය පහරක් ලෙසින් විස්තර විචාරකයින් පවා සදහන් කර සිටියේය.
අනතුරුව කමිඳු මෙන්ඩිස් මෙන්ම ජනිත් ලියනගේද මුලු ලකුණු සංඛ්‍යාව 217 ක්ව තිබියදී දැවී ගියේ දැවී ගිය කඩුලු සංඛ්‍යාව 7 දක්වා පහළ වැටෙමිනි. මෙහිදී පිතිකරුවන්ගේ වගකීම අරගෙන පන්දුවට පහර දීමට සිදුවූයේ වනිඳු හසරංගටය. අවශ්‍ය අවස්ථාවේදී වනිදු ඉදිරියට පැමිණෙමින් පන්දුවට පහර දුන් බැවින් එම මොහොතේ ශ්‍රී ලංකාවට අවශ්‍ය වූයේ ඔහු සමඟ කඩුල්ලේ රැඳී සිටින පිතිකරුවක් විය. එහෙත් තම සීමාවෙන් ඔබ්බට ගිය දුෂ්මන්ත චමීර සිය ආරක්ෂා කාරී පිළිවෙත අමතක කොට දැවැන්ත පහරක් එල්ල කිරීමට යෑමෙන් තම කඩුල්ල අහිමි කර ගත්තේ ශ්‍රීී ලංකාව තවත් අසීරුතාවයට ලක් කරමින්.
තමන්ගේ උපරිමයම යොදවමින් වනිදු හසරංග කණ්ඩායම ජයග්‍රහණය රැගෙන යෑමට ප්‍රබල උත්සායක් ගත් නමුත් එය ව්‍යර්ථ වූයේ නසීම් ෂා එවූ ෆුල් ටොස් පන්දුවකට එල්ල කළ පහර ලෝන්ඩ් ඕන් හි සිටි බාබර් අසාම් උඩ පන්දුවක් ලෙසින් රැක ගත් නිසාවෙනි. යම් හෙයකින් එම ස්ථානයේ බාබර් අසාම් නොසිටියේ නම් එය හයේ පහරක් ලෙසින් සනිටුහන් වන නමුත් එම වාසනාව වනිඳු මෙන්ම ශ්‍රී ලංකාව සතු නොවීය.
ශ්‍රී ලංකාවට අවසන් පන්දුවාරයේදී ලකුණු 21 ක් රැස් කරගත යුතු වුවත්, අංක 10 පිතිකරු ලෙසින් පිටියට පිවිසි මහීෂ් තීක්ෂණයට එය අසාමාන්‍ය පීඩනයක් ගෙන දෙන්නකි. එහෙත් ඔහු තම උපරිම උත්සායක් ගත් නමුත්, අවසානයේ ලකුණු 06 ක පරතරයකින් තරගය නිමාවට පත්විය.
සියල්ල ඉහත කී තත්ත්වයෙන් නිමාවට පත් වද්දී ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම දෙවැනි තරගයේදී තුන්වැනි වේග පන්දු යවන්නකු සමඟින් අවතීර්ණ වනු ඇත. එය පළමු තරගයේදී පැහැදිළිවම දැක ගත හැකි වූයේ දඟ පන්දු යවන්නන්ට වඩා වේග පන්දු යවන්නන්ඩ පිණ්ඩි තණතීරුවේ සහයෝගය ලැබුණු බැවිණි. ඒ අනුව ශ්‍රී ලංකාව දෙවැනි තරගයේදී මහීෂ් තීක්ෂණ වෙනුවට සංචිතයේ රැඳී සිටින ප්‍රමෝද් මදුෂාන් හෝ එෂාන් මාලිංග සමඟ අවතීර්ණ වනු ඇත.
මේ අතර කුසල් මෙන්ඩිස්ට දෙවැනි තරගය විශේෂ තරගයක් බවට පත්ව තිබෙන්නේ ඔහුගේ එක්දින තරග දිවියේ 150 වැනි තරගය මෙම තරගය හේතුවෙනි. පළමු තරගයේදී මුහුණ දුන්පළමු පන්දුවෙන්ම දැවී ගිය මෙන්ඩිස්, ශ්‍රී ලංකාව වෙනුවෙන් තරග 20 ක් ක්‍රීඩා කරනු ලබන 20 වැනි ක්‍රීඩකයා ලෙසින්ද ඉතිහාස ගත වන්නේය.
මූලාශ්‍රය – ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් නිල වෙබ් අඩවිය
